Samen stonden ze op 23 februari 1973 voor notaris Hansma in Makkum. Walter Kramer en Yde Schakel, de founding fathers van Monumentenwacht Nederland. Ieder lapte honderd gulden voor de stichting van de nieuwe organisatie. Uit eigen zak. Maar ze hadden er dan ook alle vertrouwen in dat hun initiatief een succes zou worden. Ze kregen gelijk.
Yde Schakel
Op 14 mei 2013 ontmoetten wij Yde Schakel. Hij was toen 85. Praten levert nog altijd geen enkel probleem op. “Goed dat er iets wordt opgeschreven over die beginjaren van Monumentenwacht”, zegt hij bij aanvang van het gesprek. Daarna is hij anderhalf uur aan het woord. Over de eerste restauraties en inspecties, de ontwikkeling en verkoop van zijn bedrijf, zijn jeugd en familie, dromen en daden, triomfen en nederlagen, en veel meer. In maart 2020 is hij overleden.
Walter Kramer
Destijds rayonarchitect bij de rijksdienst, overleden in maart 2010. Als restauratiearchitect en schrijver was hij een autoriteit op het gebied van de monumentenzorg. Niet alleen vanwege zijn betrokkenheid bij talrijke belangrijke restauraties, maar ook door de vele initiatieven die hij heeft genomen om de monumentenzorg te ontwikkelen en te professionaliseren. Deze periode heeft hij uitgebreid beschreven in “Monumentenwacht zorg[t] voor monumenten“. Hij was vijf jaar voorzitter en later ere-voorzitter van Monumentenwacht Nederland.
Een mooi tijdsbeeld geeft de publicatie uit 2010 in het tijdschrift Vitruvius over “De Monumentenwacht, ontstaan, verleden, heden, toekomst“.
Free Prak
Zeer betrokken bij de monumentenzorg en sterk in organiseren. Dat was Free Prak en daarmee heeft hij veel betekend voor de ontwikkeling van Monumentenwacht. Niet alleen provinciaal, maar ook landelijk, en vooral ook voor de archeologie.
Op 11 september 2009 zagen wij hem voor het laatst, bij de uitreiking van de Free Prakprijs. We konden merken dat het veel kracht van hem vergde, maar het deed hem zó goed. Hij genoot. Niet omdat hij zo graag op de voorgrond trad, integendeel zelfs. Hij genoot omdat de prijsuitreiking hem de kans bood om naar voren te brengen wat er voor hem toe deed, waar het hem om ging in zijn werkzame leven:
De zorg voor ons erfgoed, in de meest brede zin van het woord,
en dat erfgoed voorbeeldig onderhouden,
niet te veel doen, maar ook niet te weinig,
sober en doelmatig,
niet te vroeg zijn maar ook niet te laat,
alert en deskundig.
Vanuit deze gedachte heeft hij mee gebouwd aan onze Monumentenwacht, in Overijssel en Flevoland, de landelijke koepel en de archeologische. Wij hebben daar heel goede herinneringen aan. Een man met karakter!